Fantasy, First Person
Developer: Ubisoft
Release: 2004
Home Screenshots Review Solution Patch Videos Saves
"Atrus calls the Stranger to his home to request his friend's assistance. Atrus is the writer of special books, which serve as links to worlds known as Ages. Years earlier, his two sons, Sirrus and Achenar, destroyed Atrus' linking books and imprisoned their parents in order to plunder the wealth of Atrus' Ages. The Stranger's intervention saved Atrus, who had imprisoned his sons via traps intended for thieves. As it has been twenty years since their imprisonment, Atrus' wife Catherine hopes they have finally repented for their crimes. Atrus is not as sure his sons have reformed, and so wishes the Stranger to act as an impartial judge. After an explosion knocks the Stranger unconscious, the player realizes that Yeesha, Atrus' daughter, has disappeared."
Συνοψίζοντας
• Το ξεκίνημα είναι πανηγυρικό. Οι χορωδιακές φανφάρες και τό γλυκύτατο κοριτσάκι πού σε υποδέχεται, δημιουργούν μια ζεστή ατμόσφαιρα. Μέχρι να δείς ένα κομμένο χέρι μπροστά σου και να παγώσεις. Δυστυχώς, θάσαι υποχρεωμένος να το βλέπεις συνέχεια. Είναι ο δείκτης τού ποντικιού...* Πρίν προλάβεις νά συνέρθεις, σέ αρπάζει ο πώς-τόν-λένε καί μέ τό καλημέρα σέ στρώνει στή δουλειά. "Κούνα αυτόν τόν μοχλό, όχι αυτόν, τόν άλλο, καλά είναι, όχι, τόν χάλασες, μήν πειράξεις εκείνον, τόν δεξιό, τόν αριστερό, πιό αργά, πιό γρήγορα...". Αποφασίζεις νά κλείσεις τή φωνή γιά νά μήν πετάξεις τό παιχνίδι από τό παράθυρο. Μετά από λίγο παίρνεις τήν εκδίκησή σου. Τού τά καίς όλα κι επί τέλους τό παίρνει απόφαση νά σ' αφήσει στήν ησυχία σου. Αλλά δεν γλυτώνεις για πολύ. Λίγο παρακάτω, σέ παραμονεύει το κοριτσάκι. Ο μπαμπάς του τόβαλε για να σού εξηγεί τά του οίκου. "Εδώ είναι οι ασφάλειες, εκεί είναι το πράσινο φωτάκι, άμα ανάψει το φωτάκι, σημαίνει πώς όλα πάνε καλά". Το πρώην γλυκύτατο κοριτσάκι αρχίζει νά μ' εκνευρίζει. Οπως μ' εκνευρίζει κι η εντύπωση τών κατασκευαστών ότι έχουν νά κάνουν μέ καθυστερημένα άτομα. Κι η μεγάλη απορία μου είναι γιατί πρίν από 10 χρόνια όλοι μ' έβλεπαν σάν τέρας εξυπνάδας πού δέν χρειάζεται ούτε υποδείξεις ούτε βοηθούς καί τώρα ξαφνικά μέ παίρνουν όλοι από τό χεράκι γιά νά μέ καθοδηγήσουν; Τόσο πολύ δύσκολο τους είναι να καταλάβουν ότι μούχουν χαλάσει ήδη τήν μισή απόλαυση τού παιχνιδιού, νά καταλάβεις δηλαδή από μόνος σου τό τί γίνεται καί τό τί πρέπει νά κάνεις; ""Φανταστικό"" adventure είναι στό κάτω-κάτω τό παιχνίδι, όχι Tomb Raider νά χρειάζομαι εκπαίδευση γιά τό πώς θά σκαρφαλώνω στούς τοίχους.
• Ο ερχομός της νύχτας λειτουργεί κατευναστικά. Από τη μια, δεν έχεις κανέναν πλέον ν' αχολείται μαζί σου κι από την άλλη, διαπιστώνεις γι' άλλη μια φορά ότι οι Myst τίτλοι εξακολουθούν να είναι κάποια χρόνια μπροστά σ' αυτό πού λέμε "τά γραφικά τού παιχνιδιού". Οι καλές εντυπώσεις όμως δεν θα κρατήσουν για πολύ. Και δεν είναι μόνον η προβλέψιμη εξέλιξη μιάς επαναλαμβανόμενης ιστορίας πού αρχίζει να γίνεται μονότονη. Τριγυρνώντας κάτω από το νυχτερινό ουρανό, συνειδητοποιείς και δυό σημαντικές διαφοροποιήσεις πού έχουν γίνει στο Myst IV. Η πρώτη είναι η εμφάνιση συνεχών flashback πού αφορούν τις προσωπικές ιστορίες της οικογένειας. Για πρώτη φορά βλέπεις τά πορτραίτα τους, τά ονόματά τους, ακούς τίς φωνές τους νά σού διαβάζουν τά γνωστά βιβλία πού συναντάς σέ κάθε παιχνίδι. Γιά πρώτη φορά αισθάνεσαι ότι κινείσαι σ' έναν ιδιωτικό χώρο μ' ονοματεπώνυμο. Μέχρι καί τό γενεαλογικό δέντρο τής οικογένειας υπάρχει σχεδιασμένο. Η κατάσταση θυμίζει τηλεοπτικό σήριαλ. Και μάλιστα πολύς κακής ποιότητας, με δεδομένο ότι η ιστορία της οικογένειας δεν έχει τίποτα απολύτως να σού πεί. Η εικόνα τού καλού πατέρα πού σκύβει πάνω από τήν κορούλα του γιά νά τής μάθει τό αλφαβητάρι, νόμιζα ότι είχε σταματήσει νά αναπαράγεται μετά τό τέλος τού 18ου αιώνα.
• Κι αυτό έχει να κάνει με την δεύτερη σημαντική διαφοροποίηση του παιχνιδιού. Το Myst ήταν παιχνίδι αριστοτεχνικά δομημένων καί άψογα στημένων γρίφων κι όχι παιχνίδι προσωπικών ιστοριών. Κι εδώ οι γρίφοι του είναι επιπέδου Nancy Drew από τή μιά μεριά καί Black Dahlia από τήν άλλη. Είναι εμφανές ότι οι κατασκευαστές προσπάθησαν να καλύψουν την γύμνια των γρίφων με κοινωνικές ιστορίες και τεχνολογικά επιτεύγματα. Τεράστιες διαδρομές μές από φαντασμαγορικά τοπία πού υπάρχουν απλά γιά νά εντυπωσιάζουν. Κι ένα κουτό παραμυθάκι πού στήνεται για τις ανάγκες ενός παιχνιδιού, ίσα-ίσα σάν τό μέσον γιά ν' αναδειχτούν κάποιες άλλες πλευρές του, προσπαθεί ν' αναγορευτεί σέ κάτι τό ιδιαίτερο καί νά πρωταγωνιστήσει. Συγγνώμη, αλλά δέν θά πάρω.
• Το Myst IV αντιγράφει τις ιδέες του Zork Nemesis. Και το κάνει με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Αντί λοιπόν να πετάξτε 50 ευρώ για την προσωρινή φίρμα της πίστας, δώστε 25 κι αγοράστε τον δάσκαλό της.
Βαθμολογία: 1,5/5
[*] Η κατάσταση μπορεί ευτυχώς νά διορθωθεί, χρησιμοποιώντας τήν δυνατότητα χρωματισμού του. Καλύτερα νά αισθάνεστε σάν μιά κυρία τού χτές πού φοράει τά χρωματιστά γάντια της, παρά σάν πτώμα τού νεκροτομείου.
