AGATHA CHRISTIE I: AND THEN THERE WERE NONE


AGATHA CHRISTIE I:
AND THEN THERE WERE NONE

Detective, Third Person

Developer: AWE Productions
Release: 2005



Home Screenshots Review Walkthrough Videos Saves


"Ten people, strangers to each other, are invited to a lavish estate on an island. Through a recording, their mysterious host accuses each of his ‘guests’ of murder and proceeds to exact ‘justice.’ The tension mounts as, one-by-one, the number of people are reduced through the ingenious plotting of the unseen killer... Based on the best-selling murder mystery of all time."

Στα [+]
•  Οι πρώτες εντυπώσεις είναι θετικές. Τό σκηνικό είναι όμορφα στημένο, ο ήρωας έχει μεγάλη ελευθερία κινήσεων, υπάρχουν αρκετοί ενδιαφέροντες γρίφοι πού έχουν νά κάνουν μέ τά αντικείμενα τού inventory καί τή χρήση τους στόν περιβάλλοντα χώρο καί, τό πιό σημαντικό, η επαναφορά μιάς παλιάς καλής ιδέας τών adventures, νά μήν επισημαίνονται δηλαδή τά Hot Spots, πράγμα πού αυξάνει τήν δυσκολία καί προκαλεί τήν αναγκαστική "μελέτη" κι αξιολόγηση τών χώρων από τόν παίχτη.
•  Τ' αρκετά συμπτώματα βιαστικής παραγωγής πού εμφανίζονται (με αποκορύφωμα την εμφάνιση της κυρίας Blore, πού από τη μια πλέκει αραχτή στην πολυθρόνα της και ταυτόχρονα, στον πάνω όροφο, μπορείτε να την δείτε πεθαμένη στο κρεβάτι της...) ευτυχώς δεν έχουν επίπτωση στή ροή τού παιχνιδιού.

Στα [-]
•  Πολύ δύσκολο εγχείρημα νά θέλεις νά μετατρέψεις ένα καθαρά ατμοσφαιρικό έργο, χωρίς δράση αλλά καί χωρίς "ήρωα", σέ αστυνομικό adventure. Οι κατασκευαστές προσπάθησαν να το φέρουν στα μέτρα τους δημιουργώντας έναν δικό τους ηρωα, τον βαρκάρη, ένα πρόσωπο πού δέν υπάρχει στό βιβλίο τής Agatha Christie, καί συνέχισαν ακροβατώντας μέ τό ένα πόδι πάνω στήν πιστή απόδοση τού έργου καί μέ τό άλλο πάνω στίς δικές τους εμπνεύσεις, προκειμένου νά εξυπηρετήσουν τό παιχνίδι. Το αποτέλεσμα είναι μάλλον απογοητευτικό.
•  Σάν ιστορία, η ατμόσφαιρα τού μυθιστορήματος έχει ισοπεδωθεί. Στο μεγαλύτερο μέρος τού λείπει εντελώς η αίσθηση φόβου κι αγωνίας πού χαρακτηρίζει το βιβλίο, οι διαδοχικοί θάνατοι περνάνε σχεδόν απαρατήρητοι, οι διάλογοι είναι λίγοι κι επιφανειακοί κι ο βαρκάρης, στο ρόλο του αστυνομικού επιθεωρητή, είναι αξιοθρήνητος (μέ πιό κραυγαλέα, τήν συνεχή κι επίμονη άρνησή του νά ψάξει τίς βαλίτσες τών προσκεκλημένων γιά λόγους... ευγένειας!
•  Τίς αρχικές καλές εντυπώσεις τίς διαδέχεται αρκετά γρήγορα η απογοήτευση, όταν συνηδειτοποιείς ότι τά περισσότερα πράγματα μέ τά οποία καταγίνεσαι δέν έχουν καμιά σχέση μέ τή ροή τού παιχνιδιού αλλά υπάρχουν απλά καί μόνο γιά νά βρίσκεις απασχόληση καί νά επεκτείνουν τήν διάρκειά του. Από κεί κι ύστερα, η όποια λογική προσέγγιση πάει περίπατο, μαζί μέ τό ενδιαφέρον γιά τά δρόμενα -- πολύ περισσότερο όταν έχεις ήδη διαβάσει τό βιβλίο.

Συνοψίζοντας
•  Το παιχνίδι θα ήταν πολύ καλύτερο αν είχε αποδεσμευτεί ακόμα περισσότερο από το πρωτότυπο κι είχε χαράξει τον δικό του δρόμο (παρεμφερής δουλειά άλλωστε, με καλύτερα αποτελέσματα, έχει υπάρξει και στο παρελθόν: το Final Cut, το οποίο και θυμίζει έντονα σ' αρκετά σημεία του) γιατί οι ιδέες δέν φαίνονται να τού λείπουν. Προφανώς, οι υπεύθυνοι ενδιαφέρθηκαν περισσότερο γιά τήν κατοχύρωση τού Τίτλου, παρά γιά τήν αξιοποίηση τού Περιεχόμενου.

Βαθμολογία: 2,5/5