MURDER ON THE ORIENT EXPRESS
Detective, Third Person
Developer: AWE Productions
Release: 2006
Home Screenshots Review Solution Patch Videos Saves
"Work alongside the famous Belgian detective Hercule Poirot to investigate a savage murder committed on a lavish train. All passengers quickly become suspects."
Στα [+]
• Εξαιρετική παραγωγή, με ιδιαίτερα προσεγμένες τις φωνές των ηρώων της και μ' έναν πολύ εύχρηστο χειρισμό των αντικειμένων του inventory και των πληροφοριών πού συλλέγει η ηρωίδα.
• Το Δεύτερο Κεφάλαιο του παιχνιδιού. Είναι το σημείο όπου η Antoinette θ' αρχίσει την εξερεύνηση των χώρων του τραίνου προκειμένου ν΄ ανακαλύψει τά ίχνη του δολοφόνου. Το προσεκτικό ψάξιμο πού χρειάζεται και μερικοί καλοί γρίφοι πού βασίζονται σ' έξυπνους συνδυασμούς τών αντικειμένων τού inventory, αποτελούν καί τόν μοναδικό λόγο γιά νά παίξει κάποιος τό παιχνίδι.
Στα [-]
• Τά μυθιστορήματα της Αγκάθα Κρίστι πού είχαν σαν ήρωα τον Πουαρώ, τά έβρισκα ανέκαθεν ηλίθια. Διάβαζες 200 σελίδες με ενοχοποιητικά στοιχεία για όλους τους ύπόπτους χωρίς να μπορείς νά βγάλεις κανένα συμπέρασμα, κι ερχόταν ο Πουαρώ στις 2-3 τελευταίες σελίδες του βιβλίου νά βγάλει τούς άσσους από τό μανίκι του -- κάποια στοιχεία πού δέν είχαν αναφερθεί ποτέ προηγουμένως κι ήταν απορίας άξιο τό από πού τά έμαθε -- καί νά συνδέσει τά σκόρπια κομμάτια τού πάζλ. Δυστυχώς τό παιχνίδι δέν ανασκευάζει αυτή τή μεθοδολογία τής Αγκάθα Κρίστι, ίσα-ίσα πού τήν υποστηρίζει καί τήν κάνει καί χειρότερη.
• Ο ρόλος του Πουαρώ είναι ανεπίτρεπτα συγκεχυμένος με αποτέλεσμα να μπερδεύει και να εκνευρίζει. Μετά την αρχική εισαγωγή, κάθε φορά πού θα προσπαθήσεις να μιλήσεις μαζί του θα δείς τον φάκελλό σου να "κοκκινίζει" επειδή, λέει, σε βοήθησε… Αν σταματήσεις όμως ν' ασχολείσαι μαζί του δέν προχωράει καί τό παιχνίδι, καθώς είναι απαραίτητο σέ διάφορα σημεία τής ιστορίας νά τού μεταφέρεις τά στοιχεία πού έχεις συγκεντρώσει. Πρέπει λοιπόν κάθε τόσο νά μυρίζεις τά νύχια σου γιά τό άν πρέπει ή όχι νά τόν επισκεφτείς.
• Το Τρίτο Κεφάλαιο του παιχνιδιού. Η ηρωίδα αναθέτει σε κάποιον αόρατο φίλο του Πουαρώ να ψάξει να βρεί ό,τι στοιχεία υπάρχουν για το παρελθόν των επιβατών του τραίνου. Οι απαντήσεις έρχονται σε χρόνο ρεκόρ και η δολοφονία διαλευκάνεται. Τόσο απλά... Η απορία βέβαια πού σού μένει είναι γιατί όλες αυτές οι αναζητήσεις δέν μπορούσαν νά γίνουν από τήν ηρωίδα* γιά νάχει κι ο παίχτης ν' ασχοληθεί μέ κάτι αντί ν' αρκείται στό πήγαιν-έλα ανάμεσα στόν τηλέγραφο καί τόν Πουαρώ. Στό μυθιστόρημα αυτή η εξέλιξη μπορεί ν' ακούγεται λογική καί νά μήν ενοχλεί, αλλά γι' αστυνομικό adventure είναι τουλάχιστον χαζή.
• Το Τέταρτο Κεφάλαιο (και τελευταίο). Εδώ ο παίχτης υποβάλλεται στο μαρτύριο της εμπέδωσης της άρες-μάρες κουκουνάρες Πουαρικής λογικής. Κι όταν τελειώσει, ακολουθεί η Βραζιλιάνικη σειρά "Αμάρτησα Για Το Παιδί Μου", με τους πρωταγωνιστές να δακρύζουν καί τόν παίχτη νά βλαστημάει γιά τήν κατάντια τών adventures.
• Τέλος, αυτή η λίστα με τις υποδείξεις του Πουαρώ για το τι έχεις να κάνεις, μάλλον μπερδεύει παρά απλοποιεί τά πράγματα. Υπάρχουν στιγμές πού εμφανίζονται να έχουν τελειώσει όλες οι υποχρεώσεις σου, αλλά δεν αλλάζει τίποτα ενώ, από την άλλη, ανακαλύπτεις ότι μπορείς νά καταπιαστείς μέ πράγματα πού δέν αναφέρονται στήν λίστα (κατασκευή τηλέγραφου, αποτύπωμα παπουτσιού, κι ίσως κι άλλα).
Συνοψίζοντας
• Όπως και στόν προηγούμενο Τίτλο της Agatha Christie, το παιχνίδι ξεκινάει σαν "πολλά υποσχόμενο" αλλά η συνέχειά του απογοητεύει. Οι όποιες καλές ιδέες του εξαντλούνται γρήγορα στο Δεύτερο Κεφάλαιο κι από κεί κι ύστερα... τό χάος.
• Η σειρά μοιάζει ναναι εγκλωβισμένη σε δυό καταστροφικούς παράγοντες: 1) την χρονική πίεση να κυκλοφορεί κάθε χρόνο κι ένα νέο παιχνίδι και 2) την προσπάθεια των κατασκευαστών να μείνουν πιστοί στο πρωτότυπο κείμενο. Αν δεν αλλάξουν αυτά τά δεδομένα, το βλέπω μάλλον απίθανο νά μπορέσει νά εμφανίσει κάτι καλύτερο στό μέλλον.
Βαθμολογία: 2,5/5
[*] Οποιος έχει παίξει το The Last Express, μπορεί εύκολα να καταλάβει πόσοι πολλοί και καλοί τρόποι υπάρχουν για ν' αντλήσεις αυτές τις πληροφορίες μέσα από τά ίδια τά δρόμενα κι όχι από το κουτί του τηλέγραφου πού μοιάζει σά να διαβάζεις το λυσσάρι.
